冠天下娛樂城

冠天下娛樂

第1600章福財娛樂城

Soi Yu問了。 “你只是在第一天認識我嗎?”

目前,高橋akiji看起來很冷。

他想下達訂單。允許人們毆打你們死

但是,這個地方靠近東京大學,在城市。許多人正在尋找如果他公開行動此後,將不可避免地會遵循新聞。

再加上情節,通博通博娛樂城娛樂城娛樂城通博通博通博通博通博通博娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城娛樂城這被認為是他的規格您應該保持態度,盈吉盈吉娛樂城娛樂城娛樂城如果他透露了放下施捨碗力量的習慣,他喜歡使用暴力。肯定會影響蘇楚的印象

所以他看著你陳,冷冷地看著。之後,他像“今天的年輕人被認為是幸運的。我不想減少你。如果你跪下,數我三遍這將被視為結束!”

你們就像聽到一個大笑話。“嘿,您似乎不了解這種情況。現在重要的問題是你欠我兩隻手臂!”

“你……”高橋阿基吉真的尊重他。他暗中秘密地思考自己。 “努力地找到一種為您生存的方法。但是他選擇了死道這樣,如果我依靠這種情況,請打他誰不能怪我?”

當在這裡考慮他咬著牙,“孩子!我試圖保持你的臉。但不是你踩我的鼻子!當機會時,您不想要所以不要怪我粗魯!”

當他結束時,他立即大喊。 “給我手!”

聲音結束後瘦女人立即衝入人群。她是一個中國女孩,在那條街上綁著吉他。

หญิงสาวรีบพุ่งเข้ามายืนต่อหน้าเย่เฉิน เธอโพล่งออกมา “ขอโทษด้วยค่ะ คุณคนนี้ปะทะกับสมาคมไฮกิงบุงเกียวก็เพื่อปกป้องฉัน ได้โปรดพวกคุณอย่าได้ทำให้เขาต้องลำบาก!”

พูดจบ เธอก็คำนับไปยังฝูงชน

ในเวลานี้ เย่เฉินกลับหยุดหญิงสาวเอาไว้ทันที เขาเอ่ยอย่างแผ่วเบา “คนพวกนี้ไม่คุ้มค่าที่เธอจะโค้งคำนับให้ ไปรอข้างๆ”

“แต่เขาคือทากาฮาชิ เอคิจิ…” หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างกังวล “เขาเป็นลูกเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในโตเกียว ถ้าคุณไปทำให้เขาไม่พอใจ คุณก็จะเดือดร้อนมาก!”

เย่เฉินเอ่ยอย่างแผ่วเบา “ฉันไม่สนว่าเขาจะเป็นทากาฮาชิ ทา,金好勝娛樂城กาฮาชุ หรือว่าทากาฮาชะ วันนี้แขนทั้งสองข้างที่ติดค้างฉันอยู่ เขาจะต้องคื,大老爺นมันมา”

หลังจากพูดจบ เย่เฉินก็ผลักเธอเบา ๆ และกำชับกับเธอว่า “รีบหนีไปทางอื่นซะ ไม่อย่างนั้นหากฉันต้องแบ่งสมาธิมาปกป้องเธอแล้วบาดเจ็บ ในใจของเธอจะต้องรู้สึกไม่ดีแน่?”

หญิงสาวถูกเย่เฉินผลักออกมา จิตใต้สำนึกก็คิดจะบุกเข้าไปอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของเย่เฉิน เธอก็ลังเลขึ้นมา

เมื่อกี้นี้เธอเห็นทักษะฝีมือของเย่เฉินแล้ว เธอรู้ว่าเย่เฉินไม่ใช่คนธรรมดา บางทีเขาอาจจะมีความสามารถต่อกรกับคนเหล่านี้ได้จริงๆ แต่ถ้าเขาต้องมาบาดเจ็บเพราะเสียสมาธิมาปกป้องเธอ แบบนั้นตัวเธอก็ยากจะแก้ตัวจริงๆแล้ว!

當在這裡考慮เธอก็ได้แต่ยืนอยู่ด้านหนึ่งอย่างกังวล โทรศัพท์มือถือของเธอตอนนี้ถูกป้อนหมายเลขแจ้งตำรวจเอาไว้แล้ว หากสถานการณ์ดูท่าไม่ดี เธอก็จะโทรหาตำรวจทันที

ในเวลานี้ ซูจือหยูที่อยู่ในรถโรลส์รอยซ์มองไปที่เย่เฉิน เธออดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นและพูดกับซูจือเฟยว่า “เฮ้ คนญี่ปุ่นที่นายพูดถึงที่แท้เป็นคนจีน!”

蘇菲嘆了“當中國人然後應該知道堅強的龍,而不是擊敗當地的蛇您為什麼與高橋-Kiji充當敵人?

蘇楚又搖了搖頭,遺憾。 “這個男人看起來並不糟糕。不認為大腦不會很好…”